Smaki życia

"Życie powinno smakować jak tiramisu" - przeczytałam dzisiaj słowa Marty Gessler. Podoba mi się! Lubię tiramisu, to moje ulubione "ciacho". Lubię je za delikatność, miękkość i kremową słodycz z odrobiną kawowej goryczki i odświeżającego kwasku mascarpone. Tiramisu jadłam różne, różniste. W większości niestety toporne i mało wyrafinowane. Taka swojska wuzetka udająca tiramisu... Czasami trafia się jednak tiramisu w prawdziwego zdarzenia...
Osobiście wolę tiramisu "w kawałku". Takie w pucharku, ograniczone kształtem naczynia smakuje mi mniej. Chyba jest już za miękkie... Kremowy sześcianik w kontrastowych kolorach, podany na płaskim, dużym talerzu lubię nabierać łyżeczką "po obwodzie". Na koniec zostawiam sobie środek, który zjadam z namaszczeniem - wszak to ostatni kęs i nie wiadomo kiedy znowu przyjdzie mi się nim nasycać... Moje ulubione tiramisu jadam na Mokotowskiej. Podawane jest z listkiem mięty. Hmmm. Chłodzące, zielone zioło podkreśla kremowo-kawowy smak... Kucharz, który przyrządza TAKIE tiramisu musi być niezwykłym człowiekiem. Taki kucharz jest wart głębokiego uczucia. A przynajmniej grzechu. ;-)

***

Tiramisu (wł. tirarse sù – ocknij się, przebudź się, ale też: tirami sù poderwij mnie) Niektórzy twierdzą, że oprócz zdolności "stawiania umarłego na nogi" deser ten posiada też pewne własności afrodyzjaku, czego jednak nikt jak dotąd naukowo nie dowiódł.

Źródło: Wikipedia